Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου: Περί απροσπαθείας
"Κλίμαξ"
ΛΟΓΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
Περί απροσπαθείας
"13. Ας προσέχωμε καλά τον εαυτό μας, μήπως πλανηθούμε και ενώ πιστεύομε ότι βαδίζομε την στενή και τεθλιμμένη οδό, εν τούτοις ευρισκόμεθα στην πλατεία και ευρύχωρο.
Τα σημεία πού θα σου δείχνουν ότι βαδίζεις την στενή οδό είναι:
Η θλίψις της κοιλίας, η ολονύκτιος στάσις στην προσευχή,
το μετρημένο νερό, το λιγοστό ψωμί,
το καθαρτικό ποτό της ατιμίας, οι χλευασμοί,
οι περιγέλωτες, οι εμπαιγμοί,
η εκκοπή του ιδίου θελήματος,
η υπομονή στις συγκρούσεις με τους άλλους,
το να μη γογγύζεις όταν σε περιφρονούν,
να βιάζης τον εαυτό σου να υπομένη τις ύβρεις,
να υπομένης γενναία όταν οι άλλοι σε αδικούν,
να μην αγανακτής όταν καταλαλούν είς βάρος σου,
να μην οργίζεσαι όταν σε εξευτελίουν,
να ταπεινώνεσαι όταν σε κατακρίνουν.
Μακάριοι όσοι βαδίζουν την προηγούμενη οδό,
«ότι αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. ε΄ 3)....
Εκείνος που νομίζει ότι έχει «απροσπάθεια» (= η απαλλαγή από την «προσπάθεια») για ένα οποιοδήποτε πράγμα, αισθάνεται όμως λύπη στην καρδιά του όταν το στερηθή, αυτός απατάται τελείως.
Από το βιβλίο "Κλίμαξ"
Ι.Μ.Παρακλήτου
